IKARUS HIGH

Παίρνουμε έναν αναβάτη που έχει δοκιμάσει το IKARUS και του αρέσει, αλλά δεν του "φτάνει: γιατί έχει ύψος πολύ πάνω από το μέσο όρο. Για την ακρίβεια ο ιδιοκτήτης του επιθετικού ομολογουμένως BMW F 800 GS LAVA ORANGE έχει ύψος 195 εκατοστά. Φέρινγκ της αγοράς δεν έχει βρει να τον καλύπτει πλήρως. Το ΙΚΑRUS του άρεσε, αλλά ήθελε λίιιιιιγο ακόμα. Αυτό το IKARUS θα έπρεπε να γίνει "custom made" με "ειδικές" προδιαγραφές. 

Καταρχήν κατασκευάστηκε μια ζελατίνα από plexiglass που μορφοποιήθηκε από μεγαλύτερο κομμάτι και κόπηκε σε ψηλότερο σχήμα. Μακρύτεροι ήταν και οι αποστάτες που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε αυτή και τις ράγες, για λόγους τόσο αισθητικούς όσο και σταθερότητας. 




Στην χαμηλότερη θέση της βέβαια η ζελατίνα και το συνολικό ύψος του φέρινγκ είναι ψηλότερο, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει πρόβλημα αφού ο αναβάτης είναι πολύ ψηλότερος και δεν "βρίσκει" επάνω της.

Ήθελε ακόμα μπαράκι στήριξης που να μην απαιτεί  να λύσεις όλο το εμπρός πλαστικό κοστούμι για να το βιδώσεις στην μοτοσικλέτα. Εύκολο (;) σχετικό αυτό... Ακολουθώντας άλλες καμπύλες και σχήμα, φτιάχτηκε ένα που να δένει στο ίδιο σημείο με το μπαράκι της BMW για τις Touring ζελατίνες. Σε γωνία τέτοια που να είναι το δυνατόν διακριτικότερο και  -αν και εμένα εξακολουθεί να μου αρέσει η α λα race tower εκδοχή στην δική μου μοτό- να φαίνεται μόνο πίσω από το φέρινγκ, ούτε καν από το πλάι της μοτοσικλέτας.  Το δέσιμο του πια γίνεται με ειδικές  βάσεις εμπορίου από ανοξείδωτο μέταλλο επενδεδυμένο με ελαστικό υλικό. Βοηθάει και στην απόσβεση των κραδασμών, ειδικά σε περίπτωση που υπάρχει επάνω στο μπαράκι GPS.

Επίσης το  Lava Orange επέμενε -λες και δεν ήταν αρκετά δύσκολη περίπτωση- να βαφτούν οι αλουμινένιες μπάρες στήριξης της ζελατίνας -εμπρός- μαύρες. Δύσκολο. Για την ακρίβεια μετά από πολλές δοκιμές τα καταφέραμε, αλλά η βαφή σε αλουμίνιο, δεν αντέχει ιδιαίτερα στις κακουχίες. Μπορούν παρόλα αυτά να ξαναβαφτούν σχετικά εύκολα, αν ξεβάψουν. Όπως άλλωστε όλη η κατασκευή. Α, και στην επαναβαφή -μετά τις πρώτες δοκιμές και μετά το τελευταίο φινίρισμα του φέρινγκ/βάσης- πετύχαμε μια ματ απόχρωση, ίδια με τα μαύρα ματ εξαρτήματα της μοτοσικλέτας (προέκταση εμπρός φτερού, χούφτες, αεραγωγοί). 

TESTING-TESTING: Δοκιμή Τέταρτη και Τελευταία.

Αναβάτης ύψους 1,95

Κράνος HJC HQ1-LORDSHIP CARBON

Aέρας Μέτριος (4 Μποφόρ ΒΔ κατά meteo.gr)

Ζελατίνα (extra ύψους) τέρμα επάνω

Συνολικό ανώτατο ύψος φέρινγκ 50+ εκατοστά

Πεδίο δοκιμής Εθνική Οδός Αθηνών Λαμίας 

Συμπέρασμα οδηγού: Ροή αέρα πάνω από το κράνος. Πλήρης κάλυψη από αέρα στο σώμα. Ανοικτή ζελατίνα κράνους μέχρι και τα 180 χλμ/ώρα. Ελάχιστη ροή αέρα κάτω από τα μανίκια. Μηδενική αίσθηση κραδασμών, θορύβων. Ταλαντώσεις ανεπαίσθητες, μόνο με πλευρικό ρεύμα αέρα. Ο οδηγός σχολίασε ότι μπορεί για πρώτη φορά να ακούει τον ήχο του κινητήρα καθαρά, αφού δεν τον καλύπτει πια ο θόρυβος του αέρα.

Συμπέρασμα κατασκευαστή: Το Ikarus στην βασική του μορφή μπορεί να ταξιδεύει οδηγούς με ύψος μέχρι το 180κάμποσο, άνετα, αθόρυβα και απροβλημάτιστα. Με ανοιχτή ζελατίνα κράνους μέχρι τα 130+ και με πλήρη αεροδυναμική κάλυψη μέχρι σχεδόν την τελική ταχύτητα της μοτοσικλέτας. Στην χαμηλότερη θέση της, απρόσκοπτα σε εκτός δρόμου πορεία. Προσφέρει επίσης καλύτερη αεροδυναμική, από πολλές άλλες, βελτιώνοντας την συμπεριφορά της μοτοσικλέτας. Επιπλέον προσφέρει καλύτερη χρηστικά θέση για το gps, ώστε και να φαίνεται η οθόνη του χωρίς να κατεβάζεις το βλέμμα από το δρόμο και χωρίς να κινδυνεύει και η ίδια η συσκευή.

         ΟΚ. Η κατασκευή του δεν είναι εύκολη. Απαιτεί ταυτόχρονα την δυνατότητα μορφοποίησης τόσο εποξικού με fiberglass, όσο και έτοιμου φύλου plexiglass, μαζί με το κουρμπάρισμα σωλήνων αλουμινίου. 

          Παρόλα αυτά ούτε το κόστος των υλικών, ούτε τα απαιτούμενα εργαλεία είναι αποτρεπτικά αν υπάρχουν διαθέσιμες οι απαραίτητες ...εργατώρες.

          Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο από μεγάλες εταιρείες της αγοράς, που προτιμούν λύσεις μαζικής παραγωγής όπως ενιαίο plexiglass (Wunderlich, Givi, κλπ) ή μεταλλικές κατασκευές με πλαστική επένδυση όπως τo Desierto της Touratech. 

           Aλλά από μικρές εταιρείες όπως η Britannia Composites που επενδύουν σε εξειδίκευση και εργατώρες και έχουν ίσως μικρότερο κέρδος. Βασικός παράγοντας είναι η επιλογή υλικού. Έτσι η τελευταία εταιρεία δεν καθορίζει αν χρησιμοποιεί στο εμπρός κομμάτι της (το πίσω είναι πλαστικό abs σαν τα φτηνά τμήματα των αυτοκινήτων κλπ) εποξικό ή φθηνότερο και υποδεέστερο πολυεστερικό. 

       Χωρίς το ακριβό αλλά ανώτερο σαν υλικό εποξικό πλαστικό να προσφέρει μια στέρεη και ανθεκτική βάση η όλη κατασκευή θα είχε αμφίβολη αν όχι επισφαλή αντοχή και σίγουρα χειρότερη εμφάνιση. Ναι μεν είναι ακριβό υλικό αλλά και πάλι το συνολικό κόστος δεν φτάνει αυτό ενός Ντεζιέρτο ή ενός Μιράζ 2. Με το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κόστους να είναι προσωπική εργασία του καθενός.