Ώπα! Τι Finale;

“It Aint  Over Till It’s Over Baby”. OΚ το όλο κόλπο δουλεύει άψογα, εδώ και μήνες. Αλλά κάτι με τρώει. Κάποια στιγμή το βλέπω παρκαρισμένο πάλι δίπλα στο Ντεζιέρτο και κάτι δε μου κάθεται καλά. Ναι μεν έχω καλύτερα υλικά. Καλύτερη -κατά τους δοκιμαστές μου τουλάχιστον- αεροδυναμική. Μικρότερο βάρος. Αλλά κάτι δεν μου πάει…

Μήπως είναι που πρέπει να κατέβω από τη μηχανή για να κατεβάσω τη ζελατίνα; Μπα… Το χρώμα; Τσου... Το σχήμα; Ούτε… Χμμ… Αφού το παιδεύω καταλήγω ότι τελικά είναι το απλούστατο. Με το μηχανισμό στήριξης της ζελατίνας να φαίνεται απέξω και μπροστά, το όλο  κόλπο φαίνεται «ιδιοκατασκευή» και «ερασιτεχνικό». Η «πρόσοψη» του το αδικεί και δεν θα δείχνει ποτέ τόσο «κακό» όσο το ακριβό και επώνυμο αντίστοιχο, αν δεν "καθαρίσει" οπτικά από μπροστά.

Σας έχει λάχει με το που θα σκεφτείτε κάτι να νιώσετε πως έχετε ήδη μπλέξει πριν καλά καλά τελειώσει η σκέψη σας; Ε, ιδού. Από την ώρα που μου κατέβηκε η ιδέα ήξερα πως έπρεπε να λυθούν τα πάντα ως την τελευταία βίδα και να ξαναπέσουν στον πάγκο. Στόχος να μεταφερθεί όλος ο μηχανισμός στήριξης της ζελατίνας πίσω από το μαύρο φέρινγκ αλλά… αυτό σήμαινε ότι στο φέρινγκ έπρεπε να πέσει λεπίδι. Δύο παράλληλες σχισμές θα έπρεπε να ανοιχτούν και να περνάνε βραχίονες που θα στήριζαν την ζελατίνα. Θα επιβιώσει το φέρινγκ από την εγχείρηση; Τα δάχτυλα; To be continued...